مهندسی بافت عضله اسکلتی: حال و آینده

چکیده   مقدمه: 40% حجم بدن انسان بالغ از عضله اسکلتی تشکیل شده است. دامنه بیماری های عضله اسکلتی از ضعف عضلانی تا فلج و حتی مرگ گسترش دارد. در نیروهای نظامی، شایع ترین صدمات، زخم های بازی هستند که در آن، تمام یا بخشی از یک یا چند عضله اسکلتی تخریب می شود. سلول های عضلانی در افراد بالغ آن گونه که بافت هایی همچون بافت خون ساز، پوست و سایر بافت ها به طور منظم تکثیر می یابند، امکان تکثیر ندارند. بنابراین، توانایی گرفتن تعداد کمی سلول از پستاندار بالغ و تولید حجم نسبتاً زیاد عضله اسکلتی، مزیت ارزشمندی برای بشر است. نتیجه گیری: در حال حاضر به نظر می رسد که طراحی و ساخت جایگزین عضله اسکلتی به نحوی که از لحاظ عملکرد انقباضی قابل مقایسه با عضله طبیعی باشد اندکی دور از ذهن است؛ چراکه هنوز هیچ گونه روش موثر و قابل انجام برای ساخت جایگزین عضلانی که از لحاظ اندازه نسبتاً بزرگ باشد و در آن فیبرهای عضلانی بالغ و زنده با تراکم و نظم معین شبیه به عضله طبیعی کنار هم قرار گرفته باشند وجود ندارد.